FERIE ZIMOWE 2024 w Świetlicy „Pod Aniołem”

15-26 stycznia 2024 roku

Tydzień 2.

Dzień dziesiąty 26 stycznia 2024 r. – piątek

• Wyjście na trampoliny do Hangaru 646

• Quizowanie o akcji zimowej"

• Kino Raj z popcornem

• Podsumowanie akcji Ferie zimowe w Świetlicy „Pod Aniołem” 

Ostatni dzień Akcji Zimowej podobnie jak pierwszy zaczęliśmy od wizyty w Hangarze 646. Po wysłuchani zasada zabawy i krótkiej rozgrzewce, ruszyliśmy na trampoliny. Jak zawsze z uśmiechami na twarzy skakaliśmy, pokonywaliśmy przeszkody, także te ukryte w nas, dzieci pokonywały swoje małe strachy i odważnie wchodziły na coraz to nowsze przeszkody. Na drugie śniadanie wróciliśmy do świetlicy, gdzie czekały na nas kolejne atrakcje, pierwsza z nich to mały sprawdzian wiedzy. Przy użyciu aplikacji Kahoot, podzieleni na 4 grupy przypominaliśmy sobie co spotkało nas w tym tygodniu, gdzie byliśmy i co widzieliśmy, niektóre dzieci z dużą łatwością i szybkością udzielały odpowiedzi na pytania, co sprawiało, że drużyna stawała na podium. Każda z drużyn otrzymała słodki upominek a przede wszystkim bilet do kina Raj. 

W kinie RAJ (w naszej sali teatralnej) na każdego czekał popcorn co sprawiło, że z uśmiechem zasiedliśmy by obejrzeć film „Leo”. Podczas filmu poznaliśmy historię uczniów, który przygotowywali się do prezentacji, podczas której mogliśmy wygrać wycieczkę do parku rozrywki. Nie byli oni zbyt zgraną klasą, niektórzy byli nieśmiali i małomówni. Wszystko się zmieniło, kiedy poznali się z gekonem Leo, który mieszkał w ich klasie. Pomógł on pokonać im swoje słabości i doprowadził do zwycięstwa na wystawie. 

I tym miłym akcentem zakończyliśmy ferie w Świetlicy „Pod Aniołem”, za które bardzo dziękujemy Pani Teresie, która je zorganizowała i Pani Patrycji, która pomagała podczas naszych wspólnych wycieczek i urozmaiciła program naszej akcji ciekawymi pomysłami! Zwiedziliśmy dużą część Warszawy, byliśmy w bardzo ciekawych miejscach, za co jeszcze raz bardzo dziękujemy. 

I miejmy nadzieję do zobaczenia w wakacje na Akcji Letniej!

 p. Patrycja

Dzień dziewiąty 25 stycznia 2024 r. – czwartek

• Zajęcia w świetlicy Niespodzianka

• Spektakl teatralny „Alicja w klasie czarów” w ramach FOSA 2024 (Feryjne Otwarte Spotkania Artystyczne 2024) w Teatrze Relax

Czwartkowy poranek zaczęliśmy od zajęć komputerowych z Panem Karolem z naszej świetlicy. Zajęcia zaczęliśmy o zapoznania się z naszą, niektórym już dobrze znaną stroną internetową. Starannie prześledziliśmy zamieszczone na niej artykuły i zdjęcia z wydarzeń, w których braliśmy udział podczas tego tygodnia Akcji Zimowej. Naszym zadaniem podczas zajęć było przygotowanie plakatu/kolażu na temat wybranej atrakcji, która nas spotkała. Wyłoniliśmy liderów i stworzyliśmy grupy. Każda grupa ochoczo zabrała się do pracy. Na początku przy komputerach, wybór zdjęć, fragmentów tekstów. Kiedy Pan Karol drukował przygotowane przez grupy materiały, przy stołach działo się plastyczne szaleństwo, dobór kolorów kartek, wycinanie dodatkowych elementów, burza pomysłów, które na koniec przerodziły się w bardzo ładne, estetyczne i kolorowe prace. Kiedy wszystkie grupy skończyły pracę, każda z nich zaprezentowała to nad czym pracowała. Podczas prezentacji mogliśmy się dowiedzieć co najbardziej utkwiło dzieciom w pamięci i co im się podobało. Każda grupa, za piękną prace i prezentacje została nagrodzona brawami oraz słodką niespodzianką.

Po drugim śniadaniu pojechaliśmy do centrum by zobaczyć spektakl „Alicja w klasie czarów” na scenie Teatru Relax. Spektakl w reżyserii Cezarego Domagały jest zaproszeniem w niezwykłą podróż do świata magii i wyobraźni. Tytułowa bohaterka wraz z rodzicami przeprowadza się do nowego mieszkania, co wiąże się również ze zmianą szkoły. Nowa klasa, nauczyciele a przede wszystkim nowi koledzy i koleżanki. Ta sytuacja stawia bohaterkę w centrum niezwykłych wydarzeń. Akcja spektaklu rozwija się w klasie szkolnej, gdzie codzienność miesza się z fantastycznymi przygodami inspirowanymi fragmentami lektury Alicja w krainie czarów. To piękne widowisko muzyczne zostanie przygotowane przez warszawską młodzież uczestniczącą w Feryjnych Otwartych Spotkaniach Artystycznych FOSA 2024 organizowanych corocznie przez Stołeczne Centrum Edukacji Kulturalnej (SCEK). A dodatkowo na scenie mogliśmy oglądać naszą starszą koleżankę Natalie Snopek, która gra również w naszym Teatrze Raj. Gratulujemy Natalce wspaniałego występu, które wiązało się na pewno z ogromem pracy, za którą ją podziwiamy i życzymy dalszych sukcesów na scenie! 

 p. Patrycja

Dzień ósmy 24 stycznia 2024 r. – środa

• Biblioteka Radzymińska „Detektyw w Akcji”
• Centrum Pieniądza NBP: „Co kryją szafy, medaliery, czyli sekrety”

Dzisiejszy dzień zaczęliśmy od wizyty w Bibliotece Radzymińskiej, gdzie Pani Barbara i Aneta czekały na nas z warsztatami pt. „Detektyw w akcji”. Na początku szybkie przypomnienie kim jest detektyw, czy znamy jakieś książkowych detektywów, dzieci bardzo szybko wymienili kilku detektywów filmowych oczywiście nie zapominając także o tych znanych z książek - „Detektyw Pozytywka”. Dzieci z łatwością wymieniły także atrybuty i cechy charakterystyczne dla detektywa. Odnosząc się do wyglądu detektywa Panie przygotowały dla nas zadanie, w którym od razu sprawialiśmy, czy jesteśmy dobrymi obserwatorami czy posiadamy dobrą pamięć do zapamiętywania szczegółów, naszym zadaniem było przez kilka sekund przyglądać się postacią a następnie odwzorować ich na pustej kartce dobierając im szczególne elementy wyglądu. Następne zadania sprawdzały nasze zmysły, które są bardzo potrzebne w pracy detektywa. Czy mamy dobry słuch? Podczas tego zadania jedna z Pań ukryta za parawanem prezentowała dźwięki różnych przedmiotów (otwierania parasolki, pisania na klawiaturze, szelest kartki) oczywiście udało się wszystko odgadnąć i od razu przeszliśmy do kolejnego ze zmysłów a mianowicie węchu. Każda grupa dostała pojemniczek z ukrytym zapachem i musiała odpowiednio nazwać ten zapach, nie zawsze było łatwo, bo zapachy były naprawdę wyszukane (dym, mięta, róża, a nawet zapach trawy) ale udało nam się uporać z tym zadaniem. Ostatnim ze zmysłów, który został poddany próbie był wzrok. Zadaniem dzieci było odnalezienie książek do których prowadziła nam mapa. W książkach, które znaleźliśmy były ukryte hasła zapisane szyfrem, które oczywiście z łatwością udało się odszyfrować. Następnie już sami używając szyfru mogliśmy napisać wiadomość dla koleżanki.

Z racji, że mieliśmy trochę więcej czasu przed dotarciem na kolejny punkt dnia, w drodze powrotnej z biblioteki wstąpiliśmy do świetlicy na drugie śniadanie i ciepłą herbatę.

Jak już nabraliśmy sił, ruszyliśmy w dalszą podróż tym razem do Centrum Pieniądza NBP. Na miejscu Pan Jakub wprowadził nas w temat zajęć, które na nas czekały: „Co kryją szafy, medaliery, czyli sekrety Centrum Pieniądza NBP”

Na początku sami wskazywaliśmy miejsca, w których możemy przechowywać jakieś cenne przedmioty, pieniądze czy biżuterię. Padały różne odpowiedzi od skrzyni, skarbonki, sejfu a nawet skarpetki.  Zaraz po tym ruszyliśmy na poszukiwanie pierwszego miejsca, którym była szafka numizmatyczna zwaną medaliera, służą one do przechowywania monet tak by te nie pokrywały się nie chcianym nalotem. Szafki te stały zazwyczaj w reprezentatywnym miejscu w domu. Drugie miejsce, do którego zawędrowaliśmy to skarbiec. Jest to pomieszczenie, chronione przez kratę, drzwi, lasery i wartowników, schowane są w nim najcenniejsze przedmioty i sztabki złota. Tak np. w skarbu Banku Narodowego przechowuje się złoto, banknoty, monety, obrazy i dzieła sztuki z Muzeum Narodowego. Jak już weszliśmy do skarbca to próbowaliśmy podnieść sztabkę złota ważącą 12,5 kg.  Kolejna sala a w niej poszukiwanie Muszli Kauri która niegdyś była bardzo cenna podczas handlu wymiennego.  Po jej odnalezieniu sami mogliśmy spróbować handlu wymiennego. Na ekranach były przygotowane specjalne animacje, które wskazywały nam towar, który chcemy uzyskać a my udając się do odpowiednich rzemieślników próbowaliśmy kupić potrzebny nam towar za coś co było już w naszych zasobach. Zobaczyliśmy także ogromny pieniądz z miedzi i ważący 20 kg, z racji, że był bardzo duży bardzo szybko zapragnięto zamienili go na banknoty, by ułatwić ludziom kupno i sprzedaż. Ostatnie zadanie jakie na nas czekało to odnalezienie monety o nominale 2018 złotych.  Moneta to została wykonana z czystego złota w 100 egzemplarzach i sprzedawana za 100 tys. zł. Odszukaliśmy także monetę „Jaszczurka”, której grozi wyginięcie, dlatego też postanowiono wykonać monetę z jej podobizną z serii „Zwierzęta Świata”.

Na koniec zwiedzania udaliśmy się jeszcze do sali, w której mogliśmy zobaczyć, jak wyglądają notowania na giełdzie i kupno, sprzedaż akcji. A także do długo wyczekiwanej sali spadających monet. Sala ta zawsze robi ogromne wrażenie, (monety spadają, kiedy stoimy w miejscu nieruchomo, gdyż się poruszymy nasze „usypane” złoto znika) i pokazuje nam przede wszystkim, że oszczędzanie nie jest proste i wymaga dużo cierpliwości nim osiągnie się cel.

 Wszystko było ciekawe, jeszcze tu wrócimy!

p. Patrycja

Dzień siódmy 23 stycznia 2024 r. – wtorek

• Filcowe broszki w ArtLabie
• Muzeum Warszawska Praga „Moja superbohaterka, mój superbohater”

Pierwszą atrakcją, która czekała na dzisiejszego dnia było to wizyta w pracowni ArtLab, gdzie zadaniem dzieci było wykonanie broszek z filcu. Zajęcia zaczęliśmy od wyboru kolorów i odrysowywania różnej wielkości kółek na filcowych kawałkach. Po czym nożyczki w ręce i już na stołach czekały elementy gotowe do zszywania. Jeszcze tylko dobór szczegółów w postaci koralików bądź guzików i igły w dłoń. Pani instruktorka pokazywała krok po kroku jak należy zszywać elementy, dlatego też bez większych problemów udało się stworzyć piękne ozdoby. Kiedy my zabraliśmy się za porządkowanie swoich stanowisk pracy, Pani przy użyciu kleju na gorąco przymocowała do naszych ozdób zawieszki, dzięki czemu już po chwili piękne, kolorowe broszki mogły znaleźć się na naszych bluzkach. Większość z nich była prezentem dla swojej mamy.

Następnie udaliśmy się do Muzeum Warszawskiej Pragi, gdzie czekała na nas Pani Natalia, która oprowadziła nas po wystawie pt. „Prawobrzeżne” wystawa ta dotyczyła bohaterek z Warszawy. Dzieci z łatwością potrafiły wymienić superbohaterów z filmów czy kreskówek, będąc w muzeum chcieliśmy poznać tych pochodzących z naszej warszawskiej ziemi a mianowicie 9 kobiet, które są warszawskimi superbohaterami.  Na początku naszej wizyt w muzeum zwiedzając wystawę poznawaliśmy po kolei kobiety, które odegrały istotną rolę w historii Warszawy.

I tak pierwsza z nich Helena Rzeszotarska - nauczyciela i założyciela szkoły żeńskiej na Pradze, prowadziła ona tajne nauczanie w czasach okupacji.

Druga postać - Maria Antonina Czaplicka kobieta, która wyruszyła na roczną samotną podróż do Syberii, była antropolożką, badała kim jest człowiek. Zdolna i odważna kobieta, która podjęła studia w Anglii, gdzie także zrobiła doktorat.

A także Wanda Szrajberówna - ceramiczka, instruktorka i edukatorka. Jako jedna z polek zainteresowała się sztuką stosowaną i ceramiką, później sama prowadziła warsztaty dla dziewcząt, celem których byłą edukacja i nauka estetyki.

Ninel Kameraz - Kos artystka, która malowała obrazy i prowadziła intelektualne rozmowy. Mocno zainteresowała się obyczajami żydowskimi, które zgłębiała pracując w Żydowskim Instytucie Historii.

Hanna Hitszefeldowa – jednak z najbardziej wykształconych lekarzy swoich czasów, znała 7 języków i miała 2 doktoraty. Tuż po wojnie objęła nieodpłatną funkcję ordynatora w Klinice Chorób Dziecięcych.

Stanisława Umińska niegdyś słynna aktorka później siostra zakonna Stowarzyszenia Samarytanek, przełożona Domu dla Dziewcząt „Przystań” w dawnym Henrykowie (obecnie Modlińska 257). We współpracy z Ireną Sendlerową ratowały dzieci z getta, wyrabiały żydowskim dziewczętom fałszywe kenkarty. Z jej inicjatywy działał konspiracyjny teatr, który przygotował słynne przedstawienie „Pastorałka” Leona Schillera.

Towa Rubin – działaczka religijna i społeczna. Jej ogromnym marzeniem, które się spełniło było, aby wraz ze swoimi wychowankami wyjechać do Palestyny.

 Józefa Czuperska pływaczka i instruktorka pływania. Przepłynęła maraton na Wiśle, gdzie zajęła 11 miejsce, była jednak pierwsza z pań na mecie.

Jadwiga Czajka harcerka i nauczycielka, organizatorka i propagatorka turystki krajobrazowej. Podczas pracy w liceum organizowała dla uczniów liczna rajdy i wycieczki.

Znając już wszystkie bohaterki, dzieci dostały zadanie by wybrać jedną z nich i na kartach pracy zaznaczy wszystkie cechy, które charakteryzowały te superbohaterkę. Na koniec wizyty czekało na nas jeszcze zadanie plastyczne, a mianowicie wykonanie medalu dla osoby, która dla nas jest superbohaterem (mamy, taty, babci, dziadka). Dzieci ochoczo zabrały się do zadania i szybko powstały pięknie ozdobione medale, które po powrocie do domów na pewno znalazły się na szyjach naszych wspaniałych bliskich.

p. Patrycja

Dzień szósty 22 stycznia 2024 r. – poniedziałek

• Zwiedzanie Sejmu
• Stacja - Muzeum - zajęcia edukacyjne „Zima na Głównym”

Dzień zaczęliśmy od wizyty w Sejmie. Na wejściu zostaliśmy my i nasze plecaki sprawdzeni. Miła Pani przewodniczka, Pani Katarzyna- wprowadziła nas w historie i początki staropolskiego parlamentaryzmu. Dowiedzieliśmy się, a także widzieliśmy na malowidłach ściennych, że już od XIV w. polscy królowie chcąc wprowadzać np. nowe podatki zwoływali zebrania początkowo na polach, później w kościołach i zamkach radzili nad nowymi pomysłami ze szlachtą. Najważniejszym osiągnięciem kilku wieków funkcjonowania sejmu dawnej Rzeczypospolitej był dorobek Sejmu Czteroletniego 1788 -1792, jego ukoronowaniem była Konstytucja 3 Maja z 1791 r. Od tej pory miał się składać z senatu pod przewodnictwem króla oraz izby poselskiej. Sejm nadal pozostać miał najważniejszym organem państwa stojącym na straży wolności.

Zatrzymaliśmy się nad ogromną makietą współczesnego kompleksu budynków sejmowych, które usytuowane zostały na 5ha powierzchni. Wszystkie budynki połączone są ze sobą podziemnymi korytarzami, którymi przechodząc mogliśmy podziwiać min. fotografie starych płaskorzeźb. I tak dotarliśmy do holu głównego, pośród którego zatrzymaliśmy się przy tablicach upamiętniających wystąpienie Papieża Jana Pawła II podczas uroczystego zgromadzenia posłów i senatorów 11 czerwca 1999 r. Po raz pierwszy w historii Ojciec święty złożył wizytę w parlamencie narodowym oraz tę upamiętniającą prof. Lecha Kaczyńskiego, Prezydenta Rzeczypospolitej Polski 2005-2010, który zginął w katastrofie smoleńską 10 kwietnia 2010 r.  W holu stały jeszcze dwie gabloty w jednej krzyż z drewna dębu, w pięknej oprawie metalowej z czasów chrztu Polski 966 r. (ponad 1000 lat), posiadający certyfikat autentyczności a także 4 laski marszałkowskie z różnych lat. Obrady Sejmu zaczynają się stuknięciem laski przez marszałka Sejmu – jest to znak powitania. Pani przewodnik zwróciła uwagę na piękna balustradą okalająca schody, poręcz w kształcie węża i okucia z dziecięcymi buźkami. Tymi schodami weszliśmy na pierwsze piętro wychodząc schodami zobaczyliśmy najpierw na miejsce pracy reporterów, gdzie byliśmy świadkami wywiadu na żywo do telewizji z Panem posłem.   Podchodząc pod salę obrad od razu w oczy rzuca się piękna waza z otwartym lub zamkniętym wnętrzem, która sygnalizuję czy w danym dniu Sejm obraduje czy nie. Do sali obrad prowadzi kilka par drzwi: jednymi wchodzą marszałek z wicemarszałkami, drugimi rząd z posłami, a jeszcze innymi prezydent, jeszcze innymi dziennikarze oraz publiczność. My weszliśmy do sali obrad Sejmu, przeprowadzeni galerią dla publiczności, skąd zobaczyliśmy ogromną salę posiedzeń.

Wspólnie z panią przewodnik usystematyzowaliśmy swoją wiedzę o Sejmie i Senacie: Sejm składa się z 460 posłów wybranych w wyborach (ostatnie były 15 października 2023 r.) Na czele Sejmu stoi marszałek Sejmu, druga co do ważności osoba w Państwie, po Panu Prezydencie. Senat składa się ze 100 senatorów, na czele z marszałkiem Senatu (trzecia osoba w państwie). Czwartą co do ważności osób w Państwie jest Premier. Te obie izby obradują oddzielnie w swoich gmachach. Czasami, w ważnych   sprawach obradują razem w sali obrad Sejmu.

Pani Przewodnik pokazała nam, gdzie siedzą poszczególne osoby na sali obrad. Marszałek Sejmu zajmuje miejsce centralne, po prawej stronie posłowie z prawicy, po lewej z lewicy. Swoje miejsce ma rząd z premierem i ministrami, ważniejsi posłowie poszczególnych partii siedzą bliżej mównicy, nowi posłowie siedzą bliżej końca. Swoje miejsce mają dziennikarze(loża dziennikarska) oraz publiczność (galeria publiczności). Dowiedzieliśmy się, że Pan Prezydent ma wyznaczone 2 miejsca na sali obrad w zależności od tego czy zabiera głos (jest bliżej mównicy) czy tylko ogląda obrady (loża prezydencka). Pani przewodnik zwróciła również uwagę na to, iż w Sejmie zasiadają również osoby niepełnosprawne, dla których przygotowana jest niższa mównica, z łatwym dostępem dla posłów na wózkach inwalidzkich.

Po wyjściu z sali obrad zasiadaliśmy w zabytkowych fotelach sejmowych, co według legendy sprawi, że kiedyś może zasiądziemy na tych prawdziwych w sali posiedzeń. 

 To był bardzo ważna i mądra wycieczka!

Kolejna atrakcją jaka na nas czekała było wizyta w Stacji Muzeum. Na miejscu poznaliśmy historie pierwszych wagonów, której najpierw ciągnęły konie bądź inne zwierzęta zaprzęgowe. I kolejno pojawiające się wagony i lokomotywy parowe. Pierwsza taka pojawiła się w Londynie w 1825 r. a 20 lat później 20 ruszyła również z ówczesnego dworca Warszawa Wiedeńska i pojechała do Grodziska. Z biegiem lat zaczęły pojawiać się coraz to nowsze maszyny jak np. takie zasilane na prąd poruszające się po 3 – szynowych torach. Przechodząc skansenem wagonów i lokomotyw, weszliśmy do wagonu pocztowego, który spełniał funkcję obwoźnej poczty, w wagonie takim pracownicy segregowali listy, wrzucane przez specjalny otwór wagonu i rozwozili je do poszczególnych stacji na trasie pociągu.

W dużej sali dworca Pani przewodnik pokazała nam prezentację różnych dziwnych budynków dworców. Na koniec warsztaty plastyczne, które pobudziły kreatywność i dały upust fantazji, zadaniem dzieci było zaprojektowanie obiektów wypełniających krajobraz pociągów, peronów i dworców. Tak więc powstały najdziwniejsze i najbardziej oryginalne dworce kolejowe, poczekalnie na peronach, ale kto wie może w przyszłości jeszcze takie zobaczymy, a na pewno w postaci zdjęć na naszej wystawie.

p. Patrycja