Późnym popołudniem 25 kwietnia 2016 roku uczestnicy zajęć świetlicowych i aktorzy RAJU kolejny raz wyruszyli na spotkanie z cyklu „Teatr to więcej niż teatr” realizowanego w ramach programu „Lokalny System Wsparcia na Targówku”. Tym razem grupa 33 osób wybrała się do Teatru Wielkiego na spektakl pt. „Bajko, gdzie jesteś”. Jest to muzyczna baśń operowa autorstwa absolwentki  Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie Pauliny Zajkowskiej (zarówno w warstwie słownej jak i muzycznej). Do świata tej niezwykłej baśni muzycznej, w której można spotkać rycerzy, księżniczki i smoki – ale zupełnie inne niż te, które są powszechnie znane z bajek – zapraszają dziecięcy chórzyści zespołu ARTOS im. Władysława Skoraczewskiego wraz z aktorami. Głównym tematem przedstawienia jest tytułowe poszukiwanie bajki, ale poruszone są także problemy inności, akceptacji oraz szacunku do drugiego człowieka. Opowieść ta pomaga dorosłym w odnalezieniu radości życia, odrobiny magii i czarów w codzienności, a także zwraca uwagę na mądrość dziecka płynącą z serca i prostoty.

Jako że teatr to więcej niż teatr, nie mogło skończyć się tylko na wizycie w teatrze i spektaklu. Po przedstawieniu uczestnicy spotkania obejrzeli wystawę modową pt. Opera od stóp do stóp, na której podziwialiwybrane projekty butów wykonanych w operowej pracowni szewskiej. Koturny, sztyblety, ciżmy, antyczne sandały, oficerki, chodaki, szpilki, kalosze – stylizowane i współczesne, udziwnione i normalne, niezwykle wysokie i zupełnie płaskie, dla konia i dla lalki – wszystkie szyte na miarę – buty będące integralną częścią kostiumów! A do jednej premiery czasem potrzeba aż 100 par… To robi wrażenie!

Teatr Wielki urzekł swoimi rozmiarami, dostojnością i szlachetnością. Przedstawienie cieszyło ucho i oko, bawiło, skłaniało do refleksji, przemieniało serce. Wystawa o butach pokazała kolejny raz, że teatr to pojęcie niezwykle szerokie – nie tylko budynek, przedstawienie, aktorzy, ale też praca wielu, wielu ludzi – w tym między innymi kostiumografów i szewców – którzy dopiero wszyscy razem tworzą TEATR. Dobrze, że tak często możemy go odwiedzać i być elementem tej teatralnej układanki – wszak bez widzów, cóż to byłby za teatr…